انجمن دبیران و فارغ التحصیلان دبیرستان دکتر نصیری

دکترجناب آقای :

نام :   عزیز

با سلام خدمت مسئولین سایت دبیرستان دکتر نصیری

لطفا نام مرا هم در لیست فارغ از التحصیلان دبیرستان دکتر نصیری ثبت نمایید .

با تشکر صادق پرندوش 091212356170

نام :   مهرداد

نام خانوادگی :   تمدن

متولد (روز / ماه / سال) :  1342/10/27

 سال ورود به دکتر نصیری :  1357

 سال خروج از دکتر نصیری : 1361

 سال دیپلم :  

رشته تحصیلی ( ریاضی - طبیعی ) :  علوم تجربی

تلفن منزل  : 

تلفن همراه  :   

تلفن محل کار :   

فاکس  :   

                                                                                       : Email 

آدرس مکاتبه :     

تاهل  و فرزندان :   متاهل-دو فرزند

شرح تحصیلات تکمیلی :   

شرح مشاغل ( از آخر به اول بنویسید ) : کارشناس شرکت مخابرات

من در دبیرستان دکتر نصیری در دهه ی ۵۰ تحصیل کردم در رشته ی طبیعی ، البته بعدا به دبیرستان آذر شماره یک توی خیابان شاه سابق جمهوری فعلی منتقل کردم .
باید در مورد دبیرستان دکتر نصیری در دهه ی ۵۰ توضیحات زیر را اضافه کنم :
در انزمان آقای ریاحی مدیر دبیرستان بودند و اقای کسمائی ناظم ؛
معلم های ما سمیع صمیمی ادبیات ،‌
اقای اسکوئی ریاضیات
آقای کریمی عربی
اقای دهقان زبان انگلیسی
بودند تقریبا اینها یادم میآید .
دبیرستان یک بوفه داشت درست زیر قسمت دفتر پله میخورد میرفتیم پائین و یه اقائی بنام ممد علی انجا را میچرخاند .
دبیرستان در تمامی کلاسهایش بخاری نفتی داشت و زمستانها چقدر میچسبید دور ان جمع شدن .
از وقایع ان زمان باید بگم یکروز عصر وقتیکه دبیرستان زنگ اخر را زدند ساعت ۴ بعدازظهر فکر بود دقیقا یادم نمیاد چه ساعتی بود ، وقتیکه ما داشتیم از پله های پائین میآمدیم چونکه طبقه دوم بودیم
تا انجا یادم میاد یکباره دیدم که دهها توپ بسوی مدرسه پرتاب شد .
بسرعت به طرف حیاط قسمتی که توپ ها فرود میامدند شتافتم ، بچه های دیگر هم میدودیدند ....
توی حیاط انجا که توپهای بسیار پرتاب شده بودند که من تصور کردم توپهایی است که ما هنگام بازی میبردیم و انها را ازمان میگرفتند میباشند حالا پس شان داده اند دو تا از انها را برداشتم بسرعت باد بطرف خانه امان دویدم ....
وقتیکه به خانه امان رسیدم انها را نگاه کردم دیدم پاره هستند هر چند وقتیکه برداشتم باد شده و
سنگین بودند .... وقتیکه با دقت نگاه کردم دیدم داخلشان پر از کاغذهای است یکی از انها را در اوردم دیدم روی انها شعار  تایپ شده است یکی دیگر یکی دیگر همه همینطور بودند انها را به پدرم که افسر ارتش بود نشان دادم او با یه همسایه امان که اوهم ارتشی بود انها را در اوردند شروع به خواندن کردند ....تمامی شعارها چریکی بر علیه ی رژیم شاهنشاهی  و شخص شاه بود .....!!!
البته تمامی انها را بلافاصله پدرم با کمک همسایه امان اقای احمدی خدا بیامرز ، اتش زدند و توپها را هم با چاقو تیکه کردند و دور ریختند .
این اولین حرکت سیاسی تصور میکنم به این وسعت از سوی نیروهای سازمان مجاهدین خلق ایران بود که صورت گرفته بود .
مابقی توپها چی شدند را من دیگه نمیدونم .

دومین خاطره تلخ و شیرین دیگر کتک حسابی خوردنم از اقای کریمی معلم عربی امان بود .....
جریان از این قرار بود که یکروز وقتیکه دبیرستان تعطیل شد من با بچه ها شرط بندی کردم که امروز اقای کریمی را کتک میزنم ..... انها قبول نمیکردند شرط بندی کردیم ..... البته من به این دلیل شرط بندی کردم که میدیدم اقای کریمی وقتیکه روی تخته مینویسد  بعدش پشتش را تکیه میدهد به تخته و بالطبع همیشه پشت کتش کچی میشد .... انروز بعد از تعطیلی دبیرستان در بیرون توی کوچه جلوی درب رفتم
پیشش و بهش گفتم اقا ببخشید پشت تان کچی شده میخواهید بتکانم ؟
برگشت یه نگاهی انداخت دید اره کچی است گفت بتکون !!!
من هم چون شرط بندی کردم بودم اقا را بزنم ، از پشت دو دستی شروع کردم  مثلا تکاندن اقای کریمی و در همین حال برگشتم بطرف بچه ها که بگم شرط را بردم ! دیدید اقا را دارم میزنم !!!
که چشمتان روز بد نبیند در همین هنگام اقای کریمی برگشته بود و من داشتم توی صورتش میزدم !!!
انوقت بود که دیدم دارم مشت و لگد میخورم و یقه ام را گرفت با ان قد کوتاهش مرا کشان کشان برد تا دم دفتر ،‌رفت تو به اقای کسمائی ناظم مدرسه چقلی شدید ما را کرد !!! انهم امد یه چند تا چک بما زد و گفت فردا با پدر و مادرت بیا !!!
فردای انروز ما جرات نکردیم به خانواده امان چیزی بگیم رفتیم دبیرستان و کلاس که مبصرمان که نامش شیرودی بود ما را بیرون کرد !!
فرستاد دم دفتر ... دم دفتر وایستادیم .... روز بعدش هم همینطور که داستان کش دار شد .......

خاطرات زیادی از نصیری دارم .
بهترین کلاس درس مان کلاس اقای صمیمی ادبیات بود خیلی خودمونی بود هیچوقت اقای صمیمی حاضر غایب نمیکرد و همیشه کلاسش پر بود و کسی غیبت نمیکرد ... هنگامیکه درسی را توضیح میداد مثلاهای خیلی جالبی از وقایع تاریخی میزد و ما را میبرد توی تاریخ ایران ..... خیلی با معلومات بود و انطور که یادم میاد میگفت که در دانشگاه تهران هم درس میدهند !

دیگر خاطراتی از اقای اسکوئی دارم .... معلم ریاضیات بود

و خاطراتی از زنگهای تفریح و ......

و خاطراتی از جنگ و دعواهای دوران مدرسه .....

دوران بسیار خوبی در نصیری داشتیم !!!

دقیقا یادم نمیاد یه معلم ادبیات داشتیم که همان زمان که ما درس میخواندیم فوت کرد اسمش
یادم نمیاد معلم خوبی بود .

دیگر معلم ریاضیات دیگری بنام اقای خوشنویس که شمالی بود اگر اشتباه نکنم در دکتر نصیری بود یک فولکس هم داشت و خیلی هم چاقان و از خودش همیشه تعریف میکرد  ولی معلم خیلی شیرینی  و با معلوماتی بود .

بتدریج اگر چیزهایی یادم بیاد خواهم نوشت .

و از اینکه این سایت را برای دکتر نصیری راه اندازی کردیم خیلی خوشحالم و جالب است که خاطرات و یادگارهایش حفظ شود /

باید یاد اوری کنم در انزمان عکاسی بود که میامد مدارس عکس از بچه ها میگرفت ... تمامی مدارس
منطقه را میرفت .این عکاسی در خیابان منیریه طبقه ی دوم محل کارش بود ...... نمیدانم الان کسی انجا هست یا نه ولی مطمئنم که عکاسها ارشیوهایشان را وقتیکه میروند بدیگری میفروشند و انجا تمامی نگاتیوهای دوران مدرسه ی بسیاری از ما تهرانیها در منطقه ی ده تهران جمع است ..... اگر جستجو کنید شاید بیابیدشان و یا ردی ازش بگیرید تا بتوانید عکسهای اندوران را بیآبید . هر چند مطمئنا خودش نباید زنده باشد ولی باید کسی بشناسدش و یا عکسی داشته باشد که ادرسش پشت ان باشد خود من عکسی از اندوران مدرسه ام ندارم .

پیروز باشید .

یادش بخیر .